Usługi
Od 1 stycznia do 28 lutego 2023 roku pracodawcy mają poinformować osoby zatrudnione, które wcześniej złożyły pisemne deklaracje o rezygnacji z dokonywania wpłat do PPK, że od 1 kwietnia zaczną przekazywać za nich wpłaty, chyba że pracownicy ci ponownie złożą deklarację o rezygnacji z oszczędzania w PPK. Pracodawcy powinni jednak zawczasu dobrze zastanowić się nad tym, jak będą prowadzić akcję informacyjną. Wszystko po to, aby uniknąć ewentualnego zarzutu nakłaniania do rezygnacji z uczestnictwa w PPK.
Z początkiem 2023 roku zaczęły obowiązywać przepisy ustawy z 4 października 2018 r. o pracowniczych planach kapitałowych (dalej: ustawa o PPK), dotyczące ponownego dokonywania wpłat za uczestnika PPK. Stało się to na mocy art. 144 pkt 4 ustawy, który właśnie na dzień 1 stycznia 2023 r. wyznaczył moment wejścia w życie tych przepisów. Tego dnia upłynęły bowiem cztery lata od momentu, kiedy ustawa o PPK zaczęła obowiązywać (tj. od 1 stycznia 2019 r.).
Uczestnictwo w PPK jest dobrowolne
Chodzi o art. 23 ust. 5 i 6 ustawy o PPK. Pierwszy z nich stanowi, że co cztery lata, w terminie do ostatniego dnia lutego danego roku, podmiot zatrudniający ma poinformować uczestnika PPK, który złożył podmiotowi zatrudniającemu deklarację o rezygnacji z dokonywania wpłat do PPK w formie pisemnej, o ponownym dokonywaniu wpłat za tego uczestnika zgodnie z ust. 6. Ten z kolei przepis przewiduje, że co cztery lata, od dnia 1 kwietnia, podmiot zatrudniający dokonuje wpłat za uczestnika PPK, o którym mowa w ust. 2 (czyli tego, który wcześniej złożył deklarację o rezygnacji), chyba że uczestnik PPK ponownie zrezygnuje z dokonywania wpłat do PPK, składając podmiotowi zatrudniającemu deklarację, o której mowa w ust. 2. Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio.
Co ważne, w myśl art. 23 ust. 1 tej ustawy, uczestnictwo w PPK jest dobrowolne. Do osoby zatrudnionej stosuje się odpowiednio przepisy art. 18(3a) par. 1-5 ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (czyli dotyczące zakazu dyskryminacji). Określony w tych przepisach obowiązek równego traktowania dotyczy osoby zatrudnionej także bez względu na to, czy jest ona, czy nie jest uczestnikiem PPK.
Z kolei zgodnie z art. 23 ust. 2 ustawy o pracowniczych planach kapitałowych, uczestnik PPK może zrezygnować z dokonywania wpłat do PPK na podstawie deklaracji złożonej podmiotowi zatrudniającemu w formie pisemnej. Deklaracja zawiera dane dotyczące podmiotu zatrudniającego i uczestnika PPK oraz oświadczenie uczestnika PPK o posiadaniu przez niego wiedzy o konsekwencjach jej złożenia. Rezygnacja z dokonywania wpłat do PPK nie wymaga zmiany umowy o prowadzenie PPK.
O złożeniu tej deklaracji podmiot zatrudniający niezwłocznie, nie później niż w terminie siedmiu dni od dnia złożenia deklaracji, ma poinformować wybraną instytucję finansową (ust. 3). Pracodawca zaś, jak mówi ust. 4, nie dokonuje wpłat za uczestnika PPK, który złożył deklarację o rezygnacji począwszy od miesiąca, w którym uczestnik PPK złożył deklarację. Wpłaty pobrane w tym miesiącu podlegają zwrotowi.
Ważne: Obowiązek informacyjny dotyczy wszystkich podmiotów zatrudniających z wyjątkiem tych, w których prowadzone jest PPE (czyli Pracownicze Programy Emerytalne), zwalniające z PPK.
Podstawa prawna:
art. 23 ust. 5 i 6 ustawy z 4 października 2018 r. o pracowniczych planach kapitałowych (tekst jedn. Dz.U. z 2020 r., poz. 1342 ze zm.)